گاهی بودن در یک فضا رحمت خداوندی است و مسئولیت داشتن در آن فضا نعمت.رحیم است و برای رحمتش منتی ندارد و نعیم است از نعماتش سوال می کند.احد است و با کسی خویشاوندی ندارد و اگر کفران نعمت کنیم، قومی دیگر می آورد که او خداست و ما بنده.چنان بنی اسرائیل هرسال و هرسال توبه می کنیم و پس از اجابت سبوی توبه شکنیم!پ ن:1- دلم کمی قم می خواهد!2- گیرم که او بخشد با روی خجل در پیشگاه زهرا(س) چ کنیم؟!3- زیادی مبهم شد، لکن عاقل را یک اشارت بس است.