مادر است...

حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کنو هیچ کسی را اطلاع نده!تو را به خدا می سپارم و بر فرزندانم تا روز قیامت سلام و درود می فرستم.وصیت همین بود.مادر است دیگر در اوج مظلومیت سلام می فرستد بر فرزندانش...همه ی فرزندانش تا روزِ قیامتو خوشا بر حال فرزندانش...و سهم ما خجلت است شرم و سکوت ...بسم الله الرحمن الرحیمهذا ما اوصت به فاطمة(سلام الله علیها) بنت رسول الله(صلی الله علیه و آله)اوصت و هی تشهد أن لا إله إلا الله و أن محمد(صلی الله علیه و آله) عبده و رسولهو ان الجنة حق و النار حق و ان الساعة آتیة لاریب فیها و ان الله یبعث من فی القبوریا علی! انا فاطمة(سلام الله علیها) بنت محمد(صلی الله علیه و آله)زوجنی الله منک لاکون لک فی الدنیا و الآخرةانت أولی بی من غیری حنطنی غسلنی کفنی بالیل و صل علی و ادفنی بالیلو لا تعلم احداو استودعک الله و اقرء علی ولدی السلام الی یوم القیامة

ناخلفیم!

در این سال ها رهبری دوبار به آیه 59 سوره مریم اشاره کرده اند:فَخَلَفَ مِن بَعدِهِم خَلفٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَواتِ ۖ فَسَوفَ یَلقَونَ غَیًّا﴿۵۹﴾امّا پس از آنان، فرزندان ناشایسته‌ای روی کار آمدند که نماز را تباه کردند، و از شهوات پیروی نمودند؛ و بزودی (مجازات) گمراهی خود را خواهند دید!یک بار سال 71 و در دیدار فرماندهان گردان‌های عاشورا و یک بار هم اول فروردین امسال در حرم امام رضا (ع) بخشی از صحبت های رهبری در سال 71 خواندنی است :به‌نظر من این پیام عاشورا، از درسها و پیامهاى دیگر عاشورا براى ما امروز فورى‌تر است. ما باید بفهمیم چه بلایى بر سر آن جامعه آمد که حسین‌بن‌على علیه‌السّلام، آقازاده اوّلِ دنیاى اسلام و پسر خلیفه مسلمین، پسر على‌بن‌ابى‌طالب علیه‌الصّلاةوالسّلام، در همان شهرى که پدر بزرگوارش بر مسند خلافت مى‌نشست، سر بریده‌اش گردانده شد و آب از آب تکان نخورد! از همان شهر آدمهایى به کربلا آمدند، او و اصحاب او را با لب تشنه به شهادت رسانند و حرم امیرالمؤمنین علیه‌السّلام را به اسارت گرفتند! حرف دراین زمینه، زیاد است. من یک آیه از قرآن را در پاسخ به این سؤال مطرح مى‌کنم. قرآن جواب ما را داده است. قرآن، آن درد را به مسلمین معرفى مى‌کند. آن آیه این است که مى‌فرماید: «فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصّلاة واتبعوا الشهوات فسوف یلقون غیّا(1).» دو عامل، عامل اصلى این گمراهى و انحراف عمومى است: یکى دورشدن از ذکر خدا که مظهر آن نماز است. فراموش کردن خدا و معنویّت؛ حساب معنویّت را از زندگى جدا کردن و توجّه و ذکر و دعا و توسّل و طلب از خداى متعال و توکّل به خدا و محاسبات خدایى را از زندگى کنار گذاشتن. دوم «واتّبعوا الشهوات»؛ دنبال شهوترانیها رفتن؛ دنبال هوسها رفتن و در یک جمله: دنیاطلبى. به فکر جمع‌آورى ثروت، جمع‌آورى‌مال و التذاذ به شهوات دنیا افتادن. اینهارا اصل دانستن و آرمانها را فراموش کردن. این، درد اساسى وبزرگ است. ما هم ممکن است به این درد دچار شویم. اگر در جامعه‌اسلامى، آن حالت آرمانخواهى از بین برود یا ضعیف شود؛ هر کس به فکراین باشد که کلاهش را از معرکه در ببرد و از دیگران در دنیا عقب نیفتد؛ این‌که «دیگرى جمع کرده است، ما هم برویم جمع کنیم و خلاصه خود و مصالح خود را بر مصالح جامعه ترجیح دهیم»، معلوم است که به این درد دچار خواهیم شد.پ ن:* آیات 56 به بعد سوره مریم را بخوانیم.* وجه تشابه آن سال و امسال از نظر شما چیه؟

نوشتن

این روزها حس و حال نوشتن هم رفته استدل خوش کرده ایم به همین ها...ما در جنگ به این نتیجه  رسیده‌ایم که باید روی پای خودمان بایستیم، ما در جنگ ابهت  دو ابر قدرت شرق و غرب را شکستیم منشور روحانیت امام خمینی (ره)  3 اسفند 1367 / 15 رجب 1409

معصیت

توبه بر لب سبحه در کف دل پر از شوق گناهمعصیت را خنده می آید از استغفار مااستغفرالله ربی و اتوب الیه