گاهی آدمی نه حرفی برای گرفتن داردنه چیزی برای فکر ...تنها به دنبال جایی است که بنشیند و ساعت ها زل بزند زل بزند به ناکجا ها و ب هیچ نیندیشد و کلا خاموش کند این دستگاه موُاج متحرک را.گاهی آدمی نمی داند کجا است و چه می کند و چه باید بکند و چه شده است از عالَم و آدم بی خبر می شود آن هم در یک لحظه...شک نکن!پ ن:سوره البروج حرف هایی دارد...