هرکسی از ظن خود شد یار من

نکته بینان خود نکته گیرند...سینه خواهم شرحه شرحه از فراقتا بگویم شرح درد اشتیاقهر کسی کو دور ماند از اصل خویشباز جوید روزگار وصل خویشمن به هر جمعیتی نالان شدمجفت بدحالان و خوش‌حالان شدمهرکسی از ظن خود شد یار مناز درون من نجست اسرار منسر من از نالهٔ من دور نیستلیک چشم و گوش را آن نور نیستپ ن:أَفَمَن یَمْشِی مُکِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن یَمْشِی سَوِیًّا عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ ﴿22﴾ پس آیا آن کس که نگونسار راه مى‏پیماید هدایت‏یافته تر است‏یا آن کس که ایستاده بر راه راست مى‏رود (22) سوره 67: الملک