به نام خداهوا سرد بود سیاهی و سپیدی در همه جا پیچیده بود دریغ از کمی رنگ!مردی آمد ب امید کودکان گهواره..کودکان آن روز بزرگ شدند و شگفتی ساختند ... و آن کودکان ما نبودیم!عجب بهانه خوبی! نق بزنیم برای نابوده های اطرافمان و پتک بکوبانیم بر سر آنان ک این روزها نیستند آنچه ک باید باشند!اصلا بهتر ک نبودیم!به کدامین تضمین اگر ما بودیم چنان برخی نبودیم در این روزگار؟!اماامروز ک هستیم؟چرا نباشیم این روزها ، آنگونه ک بودند آن روزها همان برخی ؟